Afgelopen week is het WOT terrein versierd met duizenden LEDjes. Deze zijn behalve energiezuinig ook nog erg sfeervol. Onze Kretamolen is nu prachtig verlicht en aan het hek is een schitterend WOT logo opgehangen.
Archief voor 2010
WOT windmolen in Nepal
T-Week promotie op Tropenarts banenmarkt
Introductielascursus
Donderdagavond konden WOTters hun hart weer ophalen aan de geur van smeltend ijzer en warme schijnsel van roodgloeiend ijzer. Freddy en Menno-Jan gaven een lascursus aan drie studenten. Na een korte uitleg en enkele voorzichtige rupsjes mochten de studenten elk met een lasapparaat aan de gang. Aan de hand van tips en adviezen begonnen ze aan hun eerste lassen. Deze werden met het toenemen van de rook in de werkplaats beter en beter.
Na het aan elkaar bakken van willekeurige stukken ijzer moest er een mooi dobbelsteentje gelast worden. Op het eind van de avond mochten de studenten hun aangeleerde vaardigheden bewijzen door het lassen van een waterdicht bakje. De stand student – bakje werd 1-2: één bakje was perfect waterdicht, twee bakjes lekten uit een minuscuul gaatje in een hoek. Het waterdichte bakje werd na het succesvol doorlopen van de test direct ge-upgrade naar een bierpul door de trotse eigenaar.
Extra bijzonder laatste werkweekend van het jaar
Het tweede project is de kleine windlader. Een kleine elektriciteit genererende windmolen om mobiele telefoons mee op te laden. Deze molen is wederom gemaakt van goedkope materialen, PVC buis en een afgedankte elektromotor uit bijvoorbeeld een inkt jet printer. Hier vormt de laadelektronica de belangrijkste uitdaging. Liefst willen we dat deze gemaakt kan worden met eenvoudig vindbare componenten. Daarnaast willen we er achter komen hoe groot de rotor moet zijn om goed te kunnen laden.
Mocht je geen zin hebben in denkwerk dan zijn er ook nog tal van minder uitdagende klussen.
Scrapheap challenge
Afgelopen weekend was het een drukte van belang op het WOT terrein. Ongeveer 15 mensen waren bij elkaar gekomen om te scrapheapen. Dit alles ter ere van het vrijgezellenbestaan van Jos, die vrijdag 12 november gaat trouwen. De opdracht was eenvoudig: bouw een brug met een overspanning van minstens drie meter. De aanvullende eisen waren moeilijker: één man moest de brug kunnen openen, er moest een denkbeeldige huwelijksboot onderdoor kunnen met een oneindige hoogte en Jos moest met een willekeurige campusvrouw droog kunnen oversteken.
Na een tijdje tekenen rende iedereen naar de daarvoor aangerukte container met oud ijzer, die al een paar dagen de oprijlaan naar het mooie WOTterrein blokkeerde. Verwoed werden hier dingen uitgetrokken en al gauw was het terrein om de container gevuld met wc-deuren, bed-onderdelen en boilerelementen. Nadat iedereen de in zijn ogen bruikbare stukken metaal naar zijn groepje had gesleept, werden bruggen uitgelegd van de stukken en bediscussieerd. De onderdelen werden op maat geslepen, gehamerd of verlast, en langzaam begonnen de bruggen vorm te krijgen.
Toen het langzamerhand donker begon te worden en de bruggen een ruwe benadering waren geworden van wat de bedoeling was, werd Jos er in de bakfiets op uitgestuurd om een vrouw zo ver te krijgen met hem over de bouwsels heen te lopen. Hij kwam terug met wel twee vrouwen, die de metalen baksels allebei niet echt leken te vertrouwen. Nadat Jos echter heldhaftig voorgegaan was, stak ook telkens een van zijn tijdelijke vrouwen het drie-metergat over, glijdend over natgeregende wasmachinebeplating, balancerend aan touwen en staalkabels, en springend over gaten die bij twee van de drie bruggen overgebleven waren door een nogal ruime tolerantie der brughelften.
Nadat beide dames de ad-hocjuryplaatsen vervuld hadden, stemden ze beiden tegen het concept met het meeste metaal. De gevaartes met het oranje touw vielen wel erg in de smaak en werden tot winnaar uitgeroepen. Dit tot groot vermaak van bouwers van deze touwbruggen en luide protesten bij de metaalgroep. De eenheid werd echter snel weer hersteld toen alle groepen nodig bleken om de twee meter diepe verankering van de touwbruggen uit de drassige grond te trekken.
Vermoeid maar voldaan, met zwarte handen en vegen op het gezicht, verliet de groep rond half zeven de poorten van de WOT. De container bleef achter met een qua volume gegroeide inhoud. Een geslaagde dag!
Werkweekend september 2010
We hadden het niet verwacht, maar de zon lachte ons toe dit weekend en dus kon er veel werk verzet worden. Ralph heeft het dak van het buitentoilet waterdicht gemaakt en de schilderkwast ter hand genomen. Ondertussen zaagde Saskia een rotor uit een plastic buis. Ook Menno Jan en Hilbert-Jan zijn bezig geweest met de kleine telefoon-oplaad-molen, ons nieuwste project. Rene heeft vooral lawaai gemaakt met de slijpschijf en heeft voor het eerst gelast. A propos lassen, we hebben een test simultaan lassen uitgevoerd met 3 elektrische lasapparaten om de stoppenkast te testen. We weten nu zeker dat we de lascursus kunnen geven zonder dat het licht uitvalt. Rick heeft de projectenlijst bijgewerkt. De T-week commissie van vorig jaar heeft geevalueerd en er is een nieuwe commissie samengesteld. O ja, de nieuwe ferrocement tank is nu volledig afgewerkt, met dank aan Freddy. En Hilbert-jan heeft de kleine betontank weer lekvrij gekregen. Thom heeft onlangs zijn extra groot uitgevoerde knikkerpomp getest.
Full Colour Festival Emmen
Dat augustus niet per se zomerweer betekent in Nederland was al bewezen op de Kick-In (zie blog Kick-In). Op het Full Colour Festival in Emmen was het weer niet veel beter.
Voor de kinderen was de waterpret er niet minder om. Dit meisje probeert een zelf volgepompt emmertje water zonder morsen te legen in de verderop gelegen ton.
Freddy doet haar even voor hoe het precies moet.
Kick-In 2010
Om alvast te onderzoeken of de studenten enig technisch vernuft hebben en dus geschikte WOT-leden in spe zijn, hadden we een quiz uitgeschreven, waarbij geraden moest worden wat het tentoongestelde apparaat precies was; het bleek een waterram. Niet iedereen had dit verwacht; onder de inzendingen waren de suggesties: drukventiel, asdraaier, waterstroomvanger en voorloper van de biertap. Echter, 6 nog wakkere studenten hadden het antwoord min of meer goed. Zij werden verblijd met een klein LED-zaklampje dat werkt op zonne-energie.
Om ook de handjes te gebruiken, konden direct de handen uit de mouwen worden gestoken bij het maken van een traagheidspompje.
Al met al een geslaagde dag dus, en nu maar afwachten op de nieuwe aanmeldingen!