Na weken wachten was het dan zover: onze beste, liefste en mooiste zusterorganisatie, met de leukste leden, kwam langs om te teambuilden. Na een lekker bakje WOT-koffie (of thee) en nadat iedereen zich aan iedereen had voorgesteld, kregen we een interessante en technische rondleiding van Menno-Jan over het WOT-terrein met al haar bezienswaardigheden. Vervolgens werden de DIO-ers in drie groepen verdeeld en elk naar hun eerste workshop gestuurd: knikkerpomp bouwen, creatief lassen of pompgat boren. De WOTters stonden versteld van zoveel hardwerkend vrouwelijk schoon, en ook van de enige DIO-man in het gezelschap. Verder ging alles naar behoren: de knikkerpomp-bouwers vergaten meermalen de knikkers toe te voegen, de lassers maakten gaten in het laswerk en de gatenboorders waren goed vies. Na de workshops was iedereen erg hongerig en de komst van de warme maaltijd was daardoor zeer welkom. Onder het genot van een biertje, ranja, koffie of thee hebben we daarna nog nagepraat met taart van de jarige Rene en zijn de DIO-ers tegen 9en weer richting het verre Utrecht vertrokken. Lang leve de veterinairen van DIO, veel dank aan de WOTters en tot volgend jaar!
