Touwpomp bouwhandleiding

De constructie

De opvoerbuis is gemaakt van een harde plastic soort, PVC wordt hiervoor het meest toegepast. De lengtes buis kunnen met sokjes worden verlijmd totdat de gewenste lengte buis is verkregen. Aan de onderkant van de buis bevindt zich een tuitje die samen met bijvoorbeeld een flesje en een houten geleide-blok de invoer vormt. Deze constructie zorgt ervoor dat het touw met de zuigertjes soepel in de buis glijdt.
Het bovenste stuk van de buis dient een grotere diameter te hebben dan de opvoerbuis. Op deze plaats wordt ook de afvoerbuis bevestigd. Deze verwijding aan de bovenkant van de buis zorgt ervoor dat het water hier een lagere stroomsnelheid krijgt, zodat het water uit de afvoer komt en er niet aan de bovenkant uitspuit.

Het touw loopt aan de bovenkant over een wiel die er voor zorgt dat het touw door de buis wordt getrokken. Het wiel, gemaakt van een auto-band, moet een goede V-vorm hebben. Hierdoor wordt het touw min of meer vastgegrepen door het wiel. Het wiel is op een as bevestigd die door een handel wordt aangedreven.
Het frame draagt de as met wiel en de buis constructie. In ons voorbeeld is het frame naast de put gezet maar het kan ook goed dat deze constructie boven op de put wordt bevestigd.

In de bouwbeschrijving wordt uitgegaan van een touwpomp met voornamelijk houten onderdelen, maar evengoed kan ijzer worden toegepast. Meer informatie hierover en in het algemeen over de touwpomp is te vinden in het boekje "The Rope Pump". Het voordeel van hout is dat er niet gelast hoeft te worden, en eenvoudig gereedschap voldoende is. Een nadeel is dat hout goed beschermd moet worden en niet zo lang mee gaat. Hoe de touwpomp gebouwd gaat worden hangt af van de lokaal verkrijgbare materialen en de technieken die men ter plaatse beheerst. In ieder geval: de touwpomp nodigt uit tot experimenteren.